Γιατί πρέπει να υπάρξει τελική φάση σε έναν Casual κόσμο ??? Όσοι μπήκαν, ήξεραν από την αρχή ότι δεν υπάρχει τέλος. Ήξεραν ότι είναι ένας κόσμος για όσους θέλουν να χτίζουν, ή να παίζουν ξύλο με παρόμοια μεγέθη παικτών, αλλα κανείς δεν τρώει πυξίδα. Τωρα γιατι επιζητούμε τελική φάση ? Είμαι αντίθετος στην αλλαγή των όρων ενός κόσμου εν εξελίξη . Αν η εταιρεία για δικους της λόγους κρίνει και θέλει να τον κλείσει, ας το πράξει με μια απλή ανακοίνωση. Όποιος άλλος επιζητεί να κερδίσει κόσμους, έχει την ευκαιρία να επιλέξει μεταξύ τόσων πολλών που ανοιγουν σχεδόν ανα τρίμηνο. Υπενθυμίζω κλείνοντας, πως εμεις οι ιδιοι (οι πολύ παλιοι παίκτες τουλαχιστον), γκρινιάζουμε για την δημιουργία των θαυμάτων, το συχνό ανοιγμα κόσμων, και γενικά για οτιδήποτε έχει χαλάσει την αρχική μορφή του παιχνιδιού. Ειδικά με την επιτρεπόμενη αλόγιστη χρήση Χρυσού, έχει πάψει προ πολλού να είναι παιχνίδι στρατηγικής. Αντί λοιπόν να ζητάμε το τέλος ενός Casual κόσμου, κόντρα στους κανόνες δημιουργίας του, θα έπρεπε να ζητάμε ίσως να υπάρχει ημερήσιο όριο χρήσης Χρυσού, Να είναι ανοιχτά όλα τα νησιά ή έστω να ανοίγουν τα γειτονικά όταν τα προηγούμενα γεμίζουν ( μπας και κοπούν οι διπλότριπλοι λογαριασμοί που ανοιγουν νησια), να αυξηθούν τα μέλη των συμμαχιών, να μπορεί να υπάρχει άμεση σύνδεση με μια τουλάχιστον ακαδημία/φιλική συμμαχία, να είναι πιο γρήγορη η παραγωγή στρατού, να ανοίγουν πιο αργά τα θαύματα ή όποιο άλλο τέλος επιλέγει η εταιρεία για έναν κόσμο, να προστεθούν ίσως και οι υπόλοιποι θεοί του Ολύμπου, να αραιώσουν τα events ή να κοστίζει ακριβότερα η χρήση χρυσού κατά την διάρκειά τους, να δίνονται με την ίδια σπουδή με τα επιθετικά πλεονεκτήματα και τα αμυντικά ωστε να υπάρχει ισορροπία στο στυλ του κάθε παίκτη. Όλα τα παραπάνω, θεωρώ πως είναι πολύ πιο σημαντικά και προς την κατευθυνση βελτιώσης του παιχνιδιου, απο το να κεδρίσει κάποιος εναν Casual Κόσμο, στο οποίο γνώριζε εξ αρχης πως δεν εχει σκοπό να αναδείξει νικητη.