Κάποτε στο Grepolis.

Τίνος έργο σας άρεσε περισσότερο;

  • Σειριος Σταρκ

    Ψήφοι: 2 3,4%
  • YannisBaratheon

    Ψήφοι: 15 25,9%
  • ΕΚΤΟΡΑΣ12345

    Ψήφοι: 13 22,4%
  • 8EAGENHS

    Ψήφοι: 14 24,1%
  • ΚΩΣΤΑΣ 3000

    Ψήφοι: 6 10,3%
  • Μελωδία.

    Ψήφοι: 3 5,2%
  • J.Dredd

    Ψήφοι: 5 8,6%

  • Σύνολο ψηφοφόρων
    58

DeletedUser14949

Guest
καποτε στο Grepolis...

Κεφαλαιο 1

Μια κρυα χειμωνιατικη νυχτα βαθια μεσα στο δασος διπλα στο ρυακι που απο χρονια ειχε πια στερεψει υπηρχε ενα μικρο ξυλινο σπιτακι. Οπως καθε βραδυ ετσι και σημερα καπνος εβγαινε απο την καμιναδα σημαδι πως ο γερακος που κατοικουσε εκει καθοτανε διπλα στο τζακι και αναπολουσε … εφερνε στην μνημη του λογια και εικονες που ακομα και σημερα τον βασανιζουν.

Ομως σημερα ητανε διαφορετικα γιατι ειχε παρεα. Ειχαν ερθει να τον δουν ο μονακριβος γιος του μαζι με τον γιο του. Ο εγγονος του…

Δεν δεχοταν συχνα επισκεψεις. Δεν ηθελε επισκεψεις. Ητανε επιλογη του. Ειχε αποτραβηχτει και εμενε μοναχος του σε αυτο το ησυχο δασος που μπορουσε να του προσφερει ηρεμια και γαληνη που τοσο αποζητουσε.

Τους προσφερε ζεστη σουπα και αφου εφαγαν καθησαν διπλα στο τζακι. Ο γιος του ειχε μελαγχολησει εφερε στην σκεψη του την μητερα του που…

Σηκωθηκε αποτομα εβαλε ενα κονιακ και βγηκε εξω. Ηθελε επειγοντως ενα τσιγαρο και αυτο δεν ητανε κατι που ηθελε να διδαξει στον μονακριβο γιο του.

Ο παππους χαθηκε για λιγο σε ταξιδια του μυαλου του…και τον επανεφερε στην πραγματικοτητα ο εγγονος του.

-Παππου παππου πες μου μια ιστορια…

-Αγαπητο μου παιδι , σου εχω πει αρκετα παραμυθια.

-Ελα παππου σε παρακαλωωω…

-Καλα. Εισαι μεγαλο παιδι πια εισαι 8 χρονων. Αυτη η ιστορια που θα σου πω ειναι λιγο διαφορετικη απο τα παραμυθια που σου ελεγα τοσα χρονια.

Σε ενα νησι χωρις λιμανι στην μεση του πουθενα ζουσε μια νεραιδα σε ενα κρυσταλλινο παλατι.

Το νησι ητανε μαγεμενο. Η μαγεια υπηρχε παντου. Για τους ταξιδιωτες που περνουσαν εστω και σπανια κοντα απο το νησι φαινοταν σαν ενα αφιλοξενο ξερονησι. Στην πραγματικοτητα ομως ητανε ενας επιγειος παραδεισος γεματος καθε λογης πολυχρωμα εξωτικα φυτα με πλουσια βλαστηση. Υπηρχαν ολα τα ειδη των φρουτων και τον λαχανικων σε απιστευτη αφθονια.

Ενα ποταμακι κυλουσε κατα μηκος του νησιου και εβλεπε κοριτσια να πλατσουριζουν στις οχθες του καθε πρωι. Ητανε οι πιστες υπηκκοοι της νεραιδας . Μονο γυναικες κατοικουσαν σε αυτο το νησι.

Η νεραιδα ειχε πολλα κοριτσια υπο την ευθυνη της, θα επρεπε μεχρι να ενηλικιωθουν να παραμεινουν παρθενες ετσι ωστε να τις παραδωσει στον Δια και μολις παραδωσει και το τελευταιο κοριτσι να την ελευθερωσει απο τα δεσμα της διαφορετικα θα μεινει για παντα φυλακισμενη σ αυτο το νησι.

Βεβαια θα επρεπε να εχουν μορφωθει να εχουν μαθει καλους τροπους να εχουν μαθει να σεβονται τους θεους γιατι ο Διας ηθελε να της μεταμορφωσει σε θεοτητες που θα τον υπηρετουν και θα του ειναι απολυτα πιστες.

Εφτασαν οι πληροφοριες αυτες στ αυτια του Αρη που ηθελε τον θρονο του Δια και αρχισε να μηχανευεται ενα σχεδιο κακο και καταχθονιο…

Επρεπε να κατακτησει το νησι, να αιχμαλωτισει την νεραιδα, να χαλασει τα σχεδια του Δια πασει θυσια

Εστειλε ερευνητές σε ολο τον κοσμο να του φερουν πληροφοριες . Ηθελε τους δυνατότερους μαχητές, τους πιο φημισμένους λήσταρχους, τους πιο αδιστακτους πολεμιστες εκδικητικους και αιμοβορους.Tους εταξε λαφυρα απ οπου και να περασουν να παρουν οτι θελουν εξουσια και δυναμη και οτι αλλο ζητησουν αρκει να τηρουν κατα γραμμα τις εντολες του. Δεν θα ανεχοταν την παραμικρη ανυπακοη απο κανεναν θα σημαινε αυτοματα σκληρο και βασανιστικο θανατο η τιμωρια.

Ο θεος Ηφαιστος εκεινο τον καιρο ειχε κανει μια απιστευτη ανακαλυψη που ειχε σκοπο να την χρησιμοποιησει ο Αρης με ή χωρις την συγκαταθεση του.

Ολα ητανε με το μερος του. Το μονο προβλημα ητανε πως δεν μπορουσε να το δει το νησι. Το νησι βρισκοτανε σε μια μυστικη τοποθεσια και δεν μπορουσε κανεις να μπει μοναχα η νεραιδα ελεγχε την πυλη εισοδου του νησιου.

Ο ‘Αρης πηγε να βρει τον Ηφαιστο. Ειχε κανει μια τρομερη ανακαλυψη ένα υγρο το οποιο εκαιγε τα παντα και δεν εσβηνε με το νερο. Ανακαλυψε μια φορμουλα παρομοια με την φωτια των δρακων και την εμπολουτισε με καποια συστατικα που αντι να σβηνει με το νερο η φωτια δυναμωνε…
Ο Ηφαιστος ητανε αρνητικος στο να βοηθησει τον Αρη στα σκοτεινα σχεδια του οποτε ο Αρης χρησιμοποιησε την Αφροδιτη θεα του Ερωτα και κρυφα ερωτευμενη με τον Αρη. Της ζητησε μετα από μερικες ημερες να ζητησει από τον Ηφαιστο να δειπνησουνε μαζι και να βαλει στο ποτο του υπνωτικο. Ο Ηφαιστος θα επεφτε σε βαθυ υπνο για τρεις μηνες χρονος αρκετός για να πραγματοποιησει τα σχεδια του ο Αρης.
Ετσι και εγινε. Ο Ηφαιστος δεν μπορουσε να αρνηθει την παρεα μιας τοσο ομορφης θεας , χωρις να περναει από το μυαλο του ότι μπορει να μπλεξει σε τετοιου ειδους περιπετειες.
Αμεσως την επομενη μερα ο Αρης ξεκινησε την κατασκευη των πολεμικων του πλοιων χρησιμοποιωντας και το υγρο του Ηφαιστου. Ένα πανισχυρο γρηγορο καταστροφικο οπλο βρισκοτανε στα λαθος χερια.

Η Αφροδιτη εμαθε τυχαια από τον Ηφαιστο την τοποθεσια του νησιου. Αυτή η πληροφορια θα χαροποιουσε τον Αρη και τις εδινε ελπιδες για κατι παραπανω. Αλλα ο Αρης ητανε αφοσιωμενος στο στοχο του δεν ειχε χρονο για τιποτε άλλο. Η Αφροδιτη δεν του ητανε πλεον χρησιμη και θα ηθελε να απεμπλακει αμεσα από την παρουσια της και εψαχνε μια πειστικη δικαιολογια. Δεν θα πρεπε να πληγωσει τα αισθηματα της όμως γιατι μπορει να ξαναχρειαζοτανε την βοηθεια της. Αλλωστε την ηθελε με το μερος του και δεν επρεπε κανεις να μαθει ότι ξερει για το νησι ποσο μαλλον ο Διας .Ηθελε να χρησιμοποιησει το οπλο του αιφνιδιασμου προς οφελος του.


Όλα ητανε ετοιμα… Αραγε θα καταφερνε να προειδοποιησει την νεραιδα ο γιος της Αφροδιτης ο Φτερωτος Ερως που κρυφακουσε την συζητηση της μητερας του ?


to be continued...
 

DeletedUser13572

Guest
Ως γνωστόν ορισμένα εκ των κορυφαίων επιγραμμάτων του αρχαίου κόσμου ανήκουν στον ποιητή Σιμωνίδη τον Κείο, με αξεπέραστα να θεωρούνται εκείνα για τους πεσόντες στις μάχες του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών. Μετά από έρευνα ετών της αρχαιολογικής ομάδας του Grepolis, ανακαλύφθηκε επίγραμμα από τον ποιητή το οποίο αναφέρεται σε μία από τις κορυφαίες μάχες στην ιστορία του παιχνιδιού. Σας την παρουσιάζουμε:

Στου Omega τα ψηλά βουνά
που μοιάζουν με πλανήτες
οι σφενδόνες των Αχαιών
έτρωγαν τηγανίτες.

Νέοι σαν ήταν απολάμβαναν
της ηλικίας τους το άνθος
ώσπου ξάφνου ακούστηκε
ο διοικητής τους ο Καπετάν-Μάνθος.

Ετοιμαστείτε παλικάρια μου
πάμε σε εκστρατεία
κι αν τύχη καλή θέλετε
προσευχηθείτε ψηλά στα θεία.

Κι έτσι έγινε
ξεκίνησαν οι στρατιώτες
γνωρίζοντας καλά πως χωρίς τη θέλησή τους
θα γίνονταν αιμοδότες.

Στα πλοία επιβιβάστηκαν
και επιδόθηκαν στην κωπηλασία
με στόχο στην καρδιά
τα λάφυρα από τη λεηλασία.

Μετά από ημέρες έφτασαν
μπροστά στο λιμάνι το εχθρικό
με τα βυθισμένα πλοία να τους θυμίζουν
κακό βγαλμένο από χέρι θεϊκό.

Οι σφενδόνες μάχονταν
με δίψα για τη νίκη
ώσπου έφτασαν οι Κέρβεροι
και τους έστειλαν στη θεία δίκη.

Χωρίς την παρουσία τους
όλα ήταν χαμένα
με τελευταία ελπίδα τους να έχουν
του Άδη τον πυθμένα.

Του θανάτου ο Θεός
φάνηκε καλός μαζί τους
και αυτοί για αντάλλαγμα τού έταξαν
αιώνια την προσευχή τους.

Κι ενώ ο Μάνθος ήταν
έτοιμος να ηττηθεί
οι σφενδόνες επιστρέφουν βγάζοντας
πολέμου ιαχή.

Οι Κέρβεροι πεθαίνουν
οι τοξότες προσκυνούν
και στην πόλη οι πρώην υπήκοοι
για τον Μάνθο παραληρούν.

Οι σφενδόνες επιστρέφουν στην χώρα
έχοντας τιμές θεών
και ο Μάνθος γίνεται πρώτος βασιλιάς
στο χωνευτήρι των λαών.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

DeletedUser14928

Guest
Όλα ξεκίνησαν, σε μια πόλη με γενναίους στρατιώτες και πολλούς κατοίκους όπου εκεί γεννήθηκε μια άρπυια. Αυτή η άρπυια, έδειξε από μικρό κορίτσι ότι ήταν διαφορετική από τις άλλες. Δεν της άρεσε ο πόλεμος. Όποτε οι άλλες άρπυιες άρπαζαν ανθρώπους για να τους φάνε, τους ελευθέρωνε χωρίς να την καταλάβουν. Όταν έμενε μόνη ,πήγαινε στον ναό της θεάς Ήρας και την παρακαλούσε να την κάνει άνθρωπο γιατί δεν άντεχε άλλο τον πόλεμο και την βία.
Αυτή η πόλη, ήταν πολύ επιθετική και δεν είχε ήρεμους ανθρώπους. Καθώς έκανε βόλτες η άρπυια μέσα στην πόλη, έβλεπε μεγαλόσωμους και μεθυσμένους άντρες να κάθονται κάτω και γυναίκες να φέρονται άσχημα σε όποιον έβλεπαν μπροστά τους λες και είχε γίνει κάτι πολύ παράξενο σε αυτή την πόλη. Κάτι που δεν θα φανταζόταν κανείς...
Εν τω μεταξύ, καθώς τρώγανε όλες μαζί οι άρπυιες, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος από την πύλη της πόλης . Η διπλανή πόλη, έκανε επίθεση για να πάρει τις ύλες τους και τα πράγματα τους. Η άρπυια έφυγε αμέσως για να σωθεί. Όμως ήταν πολλοί οι αντίπαλοι. Οι στρατιώτες και οι κάτοικοι πολέμησαν όσο μπορούσαν…
Τελικά, μετά από δύσκολες μάχες, αυτή η πόλη κατακτήθηκε από διάφορους στρατηγούς. Πέθαναν πολλοί στρατιώτες και σώθηκαν όσοι μπόρεσαν να ξεφύγουν. Μα η πόλη, καταστράφηκε. Γέμισε ερείπια και φωτιές. Όμως, η άρπυια κατάφερε να ξεφύγει και να γλυτώσει.
Μετά από πολλά ταξίδια, που έκανε, πήγε να παρακαλέσει ξανά την Ήρα. Μόλις μπήκε μέσα στον ναό, η Ήρα της ψιθύρισε «Για να γίνεις άνθρωπος, θα κάνεις ό,τι σου λέω».«Τι πρέπει να κάνω;» «Θα πρέπει να ξαναδημιουργήσεις την πόλη σου που καταστράφηκε». Η άρπυια ήξερε ότι μόνη της δεν θα τα καταφέρει. Γι’ αυτό ζήτησε βοήθεια από τη Αταλάντη και τη Ζουρέθα. Όμως και αυτές ζήτησαν ανταλάγματα.

Έτσι, πήγε μίλησε με τις υπόλοιπες άρπυιες και τις παρακάλεσε να μην ξαναπειράξουν τους ανθρώπους. Αυτές στην αρχή ήταν επιθετικές, αλλά μόλις έμαθαν ότι η Αταλάντη και η Ζουρέθα θα τις σκότωναν, έκαναν πίσω και αποφάσισαν να μην ξαναφάνε ανθρώπους. Η Αταλάντη και η Ζουρέθα τήρησαν τον λόγο τους και μάζεψαν ανθρώπους από άλλα μέρη για να πολεμήσουν και να πάρουν πίσω την πόλη.
Μετά από θριαμβευτική νίκη, χτίστηκε η πόλη και η ευχή της άρπυιας εκπληρώθηκε. Έγινε άνθρωπος και έζησε μια ήρεμη ζωή.

Τέλος
smiley_emoticons_bravo2.gif


Zena10
 

8EAGENHS

Forum Leader
[8ea]Συγχαρητήρια για τις συμμετοχές σας. Τα έργα σας έχουν περάσει προς ψηφοφορία από την επιτροπή διαχειριστών κι αύριο μετά το μεσημέρι θα εκτεθούν τα πέντε που θα συγκεντρώσουν τις περισσότερες ψήφους για να ψηφίσουν όλοι οι παίκτες.[/8ea]
 

8EAGENHS

Forum Leader
[8ea]Η ψηφοφορία άνοιξε, μπορείτε να ψηφίσετε το καλύτερο έργο μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής 26 Ιουλίου.
Διατίθενται προς ψήφιση επτά έργα λόγω σκληρών ισοβαθμιών.[/8ea]
 
Τελευταία επεξεργασία:

8EAGENHS

Forum Leader
[8ea]Η ψηφοφορία θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή τα μεσάνυχτα. Σπεύσατε.[/8ea]
 

DeletedUser13572

Guest
Ψηφίζω 8EAGENHS, είχε εξαιρετικό έργο. Δυστυχώς προσωπικά σε αυτόν τον διαγωνισμό στερήθηκα φαντασίας.
 

DeletedUser12959

Guest
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΠΝΕΥΣΗ,ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ.
ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΤΕΛΙΚΩΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΨΗΦΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ.
 

DeletedUser14060

Guest
Ειχε ηδη καμποσες ωρες που το σκοταδι ειχε αγκαλιάσει την οικουμένη. Μια νύχτα που μόνο ήρεμη δεν θα την έλεγε κανείς. Μιας και η φύση, επηρεασμένη θαρρείς από την ταραχή των ανθρώπων, επέλεξε να εκτονώσει την ανυσηχία της μέσα από μια καταιγίδα. Και ενώ οι αστραπές ξένοιαστες μοιάζουν να παίζουν μεταξύ τους κρυφτό μέσα στην αντάρα της καταιγίδας, καθώς εμφανίζονται και χάνονται στιγμιαία μέσ' το σκοτάδι, ένας άντρας καβαλώντας το άλογο του κατευθύνεται προς το στρατόπεδο. Το πρόσωπο του έχει λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά και μία γαμψή μύτη. Πάνω από τη μύτη του δεσπόζουν δύο ατρόμητα πράσινα μάτια, που έρχονται σε αντίθεση με τα μαύρα μαλλιά του που καλλύπτουν το μέτωπο του.Ήταν νέος και ρωμαλέος μα όλη αυτή η καταιγίδα, ο δυνατός άνεμος καθώς και το βάρος της στρατιωτικής στολής τον έχουν κουράσει. Είναι κάτι παραπάνω από εξαντλημένος μα συνεχίζει ακάθεκτος. Πρέπει να παραδώσει αυτό το μύνημα στο βασιλειά και είναι αποφασισμένος να το κάνει.

Μέσα στην βασιλική σκηνή πέντε άντρες γύρω στα πενήντα χρόνια ο κάθε ένας, κουβέντιαζαν για τις στρατηγικές τους κινήσεις όντας σκυμμένοι πάνω από τους χάρτες του νησού τους. Αναμέσα τους ξεχώριζε ένας άντρας με καστανά μαλλιά και καστανά μάτια. Ήταν ο πιο σκεπτικός και ο πιο λιγομήλιτος ανάμεσα στους υπόλοιπους. Περισσότερο άκουγε και παρατηρούσε τους υπόλοιπους τέσσερις να διαφωνούν και να μαλλώνουν μεταξύ τους. Μια σκέψη βάραινε το μυαλό του, "αυτός θα ήταν που θα έπαιρνε την τελική απόφαση, από αυτόν κρεμόταν η τύχη ολόκληρου του νησιού"."Ναι, αυτός θα αποφάσιζε για τις ζωές άλλων, αυτός ήταν ο βασιλιάς". Ξαφνικά οι σκέψεις διακόπηκαν από ένα χλιμίντρισμα αλόγου, "ποιος άραγε τολμούσε να διακόπτει τη σύσκεψη του βασιλέα με τους στρατιωτικούς του συμβούλους", σκέφτηκε. Πριν καν προλάβουν να σηκωθούν οι πέντε άντρες από το τραπέζι εισήλθε στη σκήνη ένας στρατιώτης. Ήταν νέος, ρωμαλέος, είχε μαύρα μαλλιά και πράσινα μάτια. "Μεγαλειότατε, σας φέρνω μια ευχάριστη είδηση από το παλάτι", είπε ο νεαρός άντρας. "Μίλα λοιπόν", πρόσταξε ο βασιλιάς. "Η γυναίκα σας γέννησε, μεγαλειότατε, αποκτήσατε γιο και διάδοχο", ανακοίνωσε ο αγγελιοφόρος. Στο άκουσμα αυτής της είδησης επεφημίες ακούστηκαν στην σκηνή και όλοι οι άντρες, ακόμα και οι πιο ταπεινοί, συνεχάρηκαν τον βασιλιά. Σε αντίθεση με την χαρούμενη όψη του βασιλιά στην ψυχή του είχε απλωθεί βαθιά θλίψη. "Τι ειρωνία να γεννιέται ο γιος και διάδοχος μου την ημέρα που οι εχθροί μου είναι έτοιμοι να αποβιβαστούν με τον πολυάριθμο στρατό τους στο νησί μου και να διαλύσουν το βασίλειο μου;", αναρωτήθηκε. " Άραγε τι μέλλον θα ξημερώσει γι αυτόν αύριο", ψυθίρισε.

Τριάντα χρόνια αργότερα ένας άντρας τριαντάρης με ψηλό ανάστημα και πλούσια καστανά μαλλιά βηματίζει πέρα δώθε μέσα στην σκήνη. Τα φλογερά καστανά του μάτια γεμάτα ευφυία περιστρέφονται εξετάζοντας την σκηνή. Η στάση του προδίδει ότι από το μυαλό του παιρνούν χίλιες σκέψεις και ότι αυτό τις εξετάζει με μια αξιομνημόνευτη ψυχραιμία. Ξαφνικά ο βηματισμός του σταμάτησε. Το μυαλό του βασανίζονταν από μια σκέψη " Οι ίδιοι εχθροί που βάδισαν ενάντια στον πατέρα μου βαδίζουν τώρα ενάντια σε μένα. Από τότε που νίκησαν τον πατέρα μου και διέλυσαν το βασίλειο του δεν έχουν σταματήσει να αποκτούν δύναμη. Κι έτσι τριάντα χρόνια μετά την ήττα του πατέρα μου οι εχθροί του δυνατότεροι όσο ποτέ βαδίζουν για να εξαφανίσουν τον τελευταίο υπολογίσιμο εχθρό τους. Το δημοκρατικό κράτος που με εξέλεξε μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς αρχιστράτηγο. Ήδη έχουν χαράξει πορεία για την πρωτεύουσα του κράτους μου, έχοντας τον τετραπλάσιο στρατό από τον δικό μας. Δεν θα επιτρέψω να ξανακαταστρέψουν την ζωή μου.", σκέφτηκε ο καστανός άντρας. Μετά από λίγο τα έξυπνα μάτια του άστραψαν. Ναι είχε βρει την πολυπόθητη ιδέα, ένα ευφυές στρατήγημα. Επεξεργάστηκε για λίγο την ιδέα του όντας σιωπηλός και αποτραβηγμένος από τους υπόλοιπους. Κάθως επεξεργάζοταν το σχέδιο του, άκουγε δύο από τους συμβούλους του να διαφωνούν έντονα για το αν θα έπρεπε να κλειστούν στα τείχη της πόλης τους ή να οχυρωθούν σε μία πλεονεκτική θέση για να αμυνθούν. Ξάφνου γυρίζει προς το μέρος τους, "Θα επιτεθούμε εμείς" τους λέει, ξαφνιάζοντας έτσι και τους δύο συμβούλους του. Αφού τους εξήγησε το σχέδιο του και το βελτιώσε μαζί με τους σε κάποια σημεία αποφάσισε να το πραγματοποιήσει. Έτσι λοιπόν το επόμενο πρώι ενώ προέτοιμάζονταν για την επίθεση αγωνία και ανασφάλεια τον κυρίευσε. "Είχε άραγε το σχέδιο του πιθανότητες επιτυχίας; Θα επιβίωνε αυτή τη μάχη;". Μόλις άκουσε το σάλπισμα μονομιάς διέκοψε τις σκέψεις του και βγήκε από τη σκήνη για να πάει στη θέση του και να οδηγήσει το στρατό στη μάχη. Αντικρίζοντας τον αντίπαλο στρατό αναφώνησε "Επίθεση".

"Και; Και τι έγινε;" ρώτησε το μικρό αγόρι, βγάζοντας έτσι τον παππού του από την δίνη των αναμνήσεων." Και αυτή αγόρι μου ήταν η πρώτη μου νίκη. Ο στρατός τους διαλύθηκε, εμείς είχαμε λίγες απώλειες. Μετά ανταπαντήσαμε με μια εκστρατεία την οποία ηγήθηκα εγώ ο ίδιος. Και αποτέλεσμα ήταν να καταστρέψω την αυτοκρατορία τους και πάνω στα ερρείπια να χτίσω το ισχυρότερο και μεγαλύτερο κράτος που είδε ποτέ αυτός ο κόσμος. Κι έτσι καθώς συλλογιόταν το κράτος του, που εκτείνονταν σε όλη την οικουμένη, η καρδιά του έπαψε να χτυπά κι έτσι ο ένδοξος αυτός άνδρας, που αντάξιο του η οικομενή δεν θα έβλεπε ποτέ ξανά, χάθηκε για πάντα.

The End

Σειριος Σταρκ

μου αρεσε παρα πολυ
 
Κορυφή