Το Τέλος του Εφιάλτη

  • Δημιουργός θέματος kinder
  • Ημερομηνία έναρξης

DeletedUser4259

Guest
Αρκτικός Κύκλος-Dan Brown

[mel]Ένας μετεωρίτης που κρύβει κάποιο αρχέγονο μυστικό. Μια συνωμοσία εκπληκτικής σύλληψης. Επιστήμονες, που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για την αλήθεια. Ποιοι εμπλέκονται; Ποια είναι τα πιθανά οφέλη; Είναι αναμεμειγμένος ο Λευκός Οίκος; Μια ευφυέστατη, απρόβλεπτη περιπέτεια που ξετυλίγεται με απόλυτα πειστικό τρόπο και αφήνει τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα. Έρωτας, μυστήριο και πολιτική συνωμοσία συμπλέκονται σε μια ιστορία κατασκοπίας, στρατιωτικών μυστικών και επιστημονικών ευρημάτων, σχηματίζοντας το τέλειο αμάλγαμα δράσης και ίντριγκας.[/mel]
 

DeletedUser

Guest
Richard Bach - O Γλάρος Iωνάθαν

Ποιὸς εἶναι ὁ Ἰωνάθαν;
Νὰ ἡ ἀπορία! Ὁ μικρὸς Ἰωνάθαν δὲν εἶναι ἄραγε πάρα ἕνας ἁπλὸς γλάρος ποὺ μαθαίνει νὰ πετᾶ; Αὐτό, καὶ τίποτα ἄλλο; Εἶναι μονάχα ἕνα λευκὸ πουλὶ τῆς θάλασσας καὶ τῶν ἀνέμων;
Μὰ τότε πῶς ἐξηγεῖται νὰ τρέχουν ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σ᾿ ὅλον τὸν κόσμο νὰ ἀγοράσουν τὴν Ἱστορία του, νὰ συμμεριστοῦν τὴ δική του ἐμπειρία, καὶ νὰ τὸν ἀποθεώσουν; Γιατὶ βέβαια ὁ γλάρος Ἰωνάθαν δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ πρῶτος, οὔτε ὁ τελευταῖος, ποὺ ἀντίκρυσε τὴ μαγεία τῶν αἰθέρων! Οὔτε ὁ πρῶτος —ἢ ὁ τελευταῖος— ποὺ ὀνειρεύτηκε τὴν ἐλευθερία...
Ἑπομένως, κάτι ἄλλο πρέπει νὰ εἶναι αὐτὸς ὁ Ἰωνάθαν.
«Εἶναι μία βρώμικη ἱστορία», εἶπε ἕνας παπᾶς, «ἕνα βιβλίο ποὺ γκρεμίζει θεσμούς, καὶ ἀμφισβητεῖ τὶς πιὸ ἱερές μας ἀξίες, κηρύσσοντας τὸ ἀχαλίνωτο πάθος τῆς ἐλευθερίας». Ἕνας ἄλλος ἱερωμένος τὸ σύστησε στοὺς ἐνορίτες του σὰν «εὐαγγέλιο ψυχικῆς ἀνατάσεως». Μερικοὶ ἀναγνῶστες πίστεψαν πὼς στὸν γλάρο Ἰωνάθαν κρύβεται ἡ ψυχὴ τῶν ἐλευθέρων. Ἄλλοι καυχήθηκαν πὼς ἀνακάλυψαν τὸν δικό τους κόσμο.
 

DeletedUser

Guest
Τότε λοιπόν εμφανίστηκε η αλεπού.
- Καλημέρα, είπε η αλεπού.
- Καλημέρα, απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας και στράφηκε, μα δεν είδε τίποτα.
- Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω απ’ τη μηλιά.
- Ποια είσαι; είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη…
- Είμαι μια αλεπού, είπε η αλεπού.
- Έλα να παίξεις μαζί μου, της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος…
- Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού. Δεν είμαι εξημερωμένη.
- Α, συγνώμη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
Όμως, μετά από σκέψη, πρόσθεσε:
- Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
- Εσύ δεν είσαι από εδώ, είπε η αλεπού, τι γυρεύεις;
- Γυρεύω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
- Οι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγάνε… Μεγάλος μπελάς. Εκτρέφουν και κότες. Είναι το μόνο τους καλό. Κότες γυρεύεις;
- Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Γυρεύω φίλους. Τι πάει να πει «εξημερώνω»;
- Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς…».
- Δημιουργώ δεσμούς;
- Βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι ολόιδιο μ’ άλλα εκατό χιλιάδες αγοράκια. Και δε σε χρειάζομαι. Κι ούτε εσύ με χρειάζεσαι. Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού ίδια μ’ εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αν όμως μ’ εξημερώσεις, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο…
- Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ξέρω ένα λουλούδι… νομίζω πως μ’ εξημέρωσε…
- Πολύ πιθανόν, είπε η αλεπού. Βλέπει κανείς στη Γη τα πιο τρελά πράματα…
- Α, δεν είναι στη Γη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
Η αλεπού φάνηκε πολύ παραξενεμένη:
- Σ’ έναν άλλο πλανήτη;
- Ναι.
- Υπάρχουν κυνηγοί σ’ εκείνο τον πλανήτη;
- Όχι.
- Ενδιαφέρον. Και κότες;
- Όχι.
- Τίποτα δεν είναι τέλειο, αναστέναξε η αλεπού.
Όμως η αλεπού ξαναγύρισε στην προηγούμενη σκέψη της:
- Η ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγάω κότες, οι άνθρωποι με κυνηγάν. Όλες οι κότες μοιάζουν κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Γι’ αυτό λοιπόν, βαριέμαι λίγο. Αν όμως μ’ εξημερώσεις, η ζωή μου θα γίνει ηλιόλουστη. Θ’ αναγνωρίζω το θόρυβο ενός βήματος διαφορετικού απ’ όλα τα’ άλλα. Τα άλλα βήματα θα με κάνουν να κρύβομαι κάτω απ’ τη γη. Το δικό σου, σαν μουσική, θα με τραβάει έξω απ’ τη φωλιά μου. Κι έπειτα κοίτα. Βλέπεις εκεί πέρα, τα χωράφια με το στάρι; Δεν τρώω ψωμί. Το στάρι για μένα είναι άχρηστο. Τα χωράφια με το στάρι δε μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι λυπηρό. Όμως εσύ έχεις μαλλιά χρυσαφένια. Θα είναι υπέροχο λοιπόν όταν θα με έχεις εξημερώσει. Το στάρι, που είναι χρυσαφένιο, θα μου θυμίζει εσένα. Και θα μ’ αρέσει ν’ ακούω τον άνεμο μέσα στα στάχυα…
Η αλεπού σώπασε και κοίταξε ώρα πολλή το μικρό πρίγκιπα:
- Σε παρακαλώ… εξημέρωσέ με, είπε.
- Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω ν’ ανακαλύψω φίλους και πολλά πράματα να γνωρίσω.
- Γνωρίζουμε μονάχα τα πράματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
- Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…
Την επομένη ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.
- Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τα’ απόγευμα, από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και Θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της… Χρειάζεται κάποια τελετή.
- Τι πάει να πει τελετή; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:
- Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
- Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
- Σωστά, είπε η αλεπού.
- Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Σωστά, είπε η αλεπού.
- Τι κέρδισες λοιπόν;
- Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.
Έπειτα πρόσθεσε:
- Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
- Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
- Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
- Αντίο, είπε…
- Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
- Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
- Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
- Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…, είπε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
- Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα είσαι υπεύθυνος για πάντα για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
- Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου…, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

Antoine de Saint Exupéry
-Ο μικρός πρίγκηπας-
 

DeletedUser

Guest
Έγκλημα και Τιμωρία - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Αγία Πετρούπολη, σωτήριον έτος 1866. Ένα διπλό φονικό διαπράττεται. Θύματα: μια γριά τοκογλύφος και η ανυπεράσπιστη αδερφή της. Δράστης: ο Ρασκόλνικωφ, ένας πρώην φοιτητής, που διακατέχεται από την ιδεοληψία ότι είναι «υπεράνθρωπος» και ότι δικαιούται να εγκληματήσει για το καλό της ανθρωπότητας… Η δράση φέρνει αντίδραση και το έγκλημα επισείει τιμωρία. Ποια θα είναι τιμωρία του; Από πού θα προέλθει; Από το νόμο, με εκφραστή τον ανακριτή Πορφύρη που υποπτεύεται τον ένοχο εξαρχής και τον κυκλώνει με δεξιοτεχνία ήρεμου γηραιού αιλουροειδούς;… ή από τη συνείδησή του, που θα τον καταβάλει όψιμα, μετά τη συνάντησή του με την πόρνη Σόνια, μια αγία αμαρτωλή;
Η ομολογία του δράστη θα είναι αυτόβουλη το αίτημα του παντεπόπτη οφθαλμού για δικαιοσύνη εκπληρώνεται κι επέρχεται η κάθαρση.
 

DeletedUser

Guest
ΤΑ 2 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΑ (ΒΙΒΛΙΑ ΣΕΙΡΑΣ)

1) ΠΕΡΣΙ ΤΖΑΚΣΟΝ!
ΚΑΙ 2) ΕΡΑΓΚΟΝ!

ΥΠ1)ΠΕΡΣΙ ΤΖΑΚΣΟΝ ΓΙΟΣ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ! (ΓΝΩΣΤΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ) ΕΜΠΛΕΚΕΤΕ ΣΕ ΤΡοΜΕΡΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ 2 ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ (ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ 3Η ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΕΥΧΟΣ) ΟΙ ΟΠΟΙ ΠΡΩΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΙΤΑ (ΣΟΖΩΝΤΑΣ ΠΡΩΤΑ ΤΩΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ!):eek: :eek::eek::eek:;):):d:p

ΥΠ2)ΕΡΑΓΚΟΝ: ΟΤΑΝ Ο ΕΡΑΓΚΟΝ, ΕΝΑ ΦΤΩΧΟ ΧΩΡΙΑΤΟΠΑΙΔΟ, ΒΡΙΣΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΙΑ ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΗ ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΕΤΡΑ,ΝΙΩΘΕΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ. ΙΣΩΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕ ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ! ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ Η ΠΕΤΡΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑΝ ΜΙΚΡΟΥΛΗ ........ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΩΗΘΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑ ΟΤΙ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟΣΟ ΠΑΛΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ΘΑ ΜΠΩΡΕΣΕΙ Ο ΕΡΑΓΚΟΝ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΤΩΝ ΔΡΑΚΟΚΑΒΑΛΑΡΙΔΩΝ (ΑΝΤΕ ΣΑΣ ΑΝΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΤΙ ΚΡΙΒΕΙ ΤΟ ΑΥΓΟ) ΘΑ ΜΠΩΡΕΣΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟ ΣΠΑΘΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ;;

ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ!!!!!!!!!!:p:d;):)
 

DeletedUser1540

Guest
Δεν λεγεται εραγκον το βιβλιο...

Καταρχας ειναι τετραλογια ονοματι "Η Κληρονομια" και αποτελειται απο τα βιβλια
1) Εραγκον
2) Ο πρωτοτοκος
3) Μπρισινγκρ
4) <Αγνωστο το περιμενουμε>

Και τα τρια εχουνε απιστευτη φαντασια μεσα τους που αγγιζει την τριλογια του Αρχοντα των δαχτυλιδιων και ισως την ξεπερναει. Εχει δημιουργηθει δυο αρχαιες γλωσσες αυτη των ξοτικων και αυτη των νανων και ενας ολοκαινουριος κοσμος ετοιμος να σας συναρπασει. Πολλες λεπτομερειες αλλα οχι κουραστικες οπως στα βιβλια του Χαρυ Ποττερ. Σας το προτινω και αν ειστε μεγαλοι για να το διαβασετε θα μπορουσατε να τα διαβαζεται στα παιδια σας. Την ιστορια την εμπνευστηκε ενα παιδι μολις 15 ετων και ειναι και ο συγγραφεας της σειρας αυτης.

Το βιβλιο της σειρας Εραγκον εχει γινει και μια πολυ ωραια ταινια χωρις υπερβολικη βια. Δυστηχως απο οσο εχω μαθει μεχρι τωρα δεν θα χρηματοδοτησουν τα επομενα για να προβληθουν στις οθονες μας. Κριμα.
 

DeletedUser

Guest
none

σωστοσ αλλα εγω ενωουσα το 1ο τευχος (τα αλλα δεν τα εχω παρει ακομα!) αλλα θελω και το 4ο του περσι τζακσον!
 

DeletedUser

Guest
Δεν λεγεται εραγκον το βιβλιο...

Καταρχας ειναι τετραλογια ονοματι "Η Κληρονομια" και αποτελειται απο τα βιβλια
1) Εραγκον
2) Ο πρωτοτοκος
3) Μπρισινγκρ
4) <Αγνωστο το περιμενουμε>

Ακόμα περιμένουμε.......

Και τα τρια εχουνε απιστευτη φαντασια μεσα τους που αγγιζει την τριλογια του Αρχοντα των δαχτυλιδιων και ισως την ξεπερναει.

Εεεεε μήπως να κόψεις κάτι; ο άρχοντας μάλλον δε μπορεί να αγγιχτεί, πόσο μάλλον να ξεπεραστεί από αυτό το είδος της ηρωικής φαντασίας.


Εχει δημιουργηθει δυο αρχαιες γλωσσες αυτη των ξοτικων και αυτη των νανων και ενας ολοκαινουριος κοσμος ετοιμος να σας συναρπασει. Πολλες λεπτομερειες αλλα οχι κουραστικες οπως στα βιβλια του Χαρυ Ποττερ. Σας το προτινω και αν ειστε μεγαλοι για να το διαβασετε θα μπορουσατε να τα διαβαζεται στα παιδια σας. Την ιστορια την εμπνευστηκε ενα παιδι μολις 15 ετων και ειναι και ο συγγραφεας της σειρας αυτης.

Συμφωνώ. Στα συν όλα αυτά, ειδικά οι λεπτομέρειες της εκπαίδευσης του Εραγκον.

Προτείνω επίσης για διάβασμα όλα τα βιβλία του John Connoly (εξαιρετικό μείγμα μεταφυσικού θρίλερ κ αστυνομικού νουάρ. Ειδικά η σειρά με τον Τσάρλι Πάρκερ δίνει απίστευτους χαρακτήρες).

Και για τους φαν της hardcore επιστημονικής φαντασίας.......
Moonseed by Stephen Baxter
 

DeletedUser

Guest
Α! και αυτό

"Ο Μπομπ Τζόουνς είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Τίποτα στη ζωή του δεν είναι ξεχωριστό, τίποτα δε ξεφευγει από το μέσο όρο. Στη πραγματικότητα όμως, ο Μπομπ Τζόουνς είναι τόσο συνηθισμένος, που όλοι γύρω του παύουν να του δίνουν σημασία, παύουν να τον βλέπουν. Ο Μπομπ Τζόουνς είναι ένας Αγνοημένος. Ολομόναχος, θα φτάσει στα πρόθυρα της παραφροσύνης και τότε θα γνωρίσει κ άλλους σα κ αυτόν: ανθρώπους απρόσωπους, άσημους και πέρα για πέρα συνηθοσμένους. Οι νέοι φίλοι του θα τον στρατολογήσουν στην τρομοκρατική τους οργάνωση, το Επαναστατικό Μέτωπο Υπέρ των Κοινών Ανθρώπων, και ο Φίλιπ ο αινιγματικός μα χαρισματικός ηγέτης τους, θα του εξηγήσει το ανατριχιαστικό του σχέδιο. Η ώρα εκδίκησης των Αγνοημένων 'εχει έρθει"

Bentley Little - Οι Αγνοημένοι, Εκδόσεις Οξύ

Πραγματικά ασυνήθιστο, έξυπνο κ σε σημεία ανατριχιαστικό
 

DeletedUser1540

Guest
Πιστευω πως ο μονος λογος που το πιστευεις αυτο ειναι γιατι ο Αρχοντας των δαχτυλιδιων απλα προηγηθηκε του Εραγκον και χρηματοδοτηθηκε περισσοτερο.

Κατα την γνωμη μου Η Κληρονομια προσφερει μεγαλητερη φαντασια και κατι τοσο υπεροχο οπως ειναι οι δρακοι. Επισης το να εχει ο πρωταγωνιστης μια διαφορετικη σχεση με τον Δρακο του το κανει και πιο ποετικο.

Καλος το LOTR αλλα η ιστορια μπαζει απο την αρχη. Δηλαδη ποιος ο λογος ενω υπηρχαν τοσο δυνατοι μαγοι και ιπποτες να παρει το δαχτυλιδι ενας ζουμπας σαν τον Φροντο. Ακομα και σε μια ταινια φαντασιας καλο ειναι να υπαρχει ρεαλισμος.

Και τελος πιστευω πως θα ηταν καλητερη γιατι θα ειχε περιπετεια αλλα χωρις να τρομαζει δηλαδη θα μπορουσε να την δει και ενα μικρο παιδι και να συναρπαστει με την μαγεια του.
 

DeletedUser

Guest
Πιστευω πως ο μονος λογος που το πιστευεις αυτο ειναι γιατι ο Αρχοντας των δαχτυλιδιων απλα προηγηθηκε του Εραγκον και χρηματοδοτηθηκε περισσοτερο.

Κατα την γνωμη μου Η Κληρονομια προσφερει μεγαλητερη φαντασια και κατι τοσο υπεροχο οπως ειναι οι δρακοι. Επισης το να εχει ο πρωταγωνιστης μια διαφορετικη σχεση με τον Δρακο του το κανει και πιο ποετικο.

Καλος το LOTR αλλα η ιστορια μπαζει απο την αρχη. Δηλαδη ποιος ο λογος ενω υπηρχαν τοσο δυνατοι μαγοι και ιπποτες να παρει το δαχτυλιδι ενας ζουμπας σαν τον Φροντο. Ακομα και σε μια ταινια φαντασιας καλο ειναι να υπαρχει ρεαλισμος.

Και τελος πιστευω πως θα ηταν καλητερη γιατι θα ειχε περιπετεια αλλα χωρις να τρομαζει δηλαδη θα μπορουσε να την δει και ενα μικρο παιδι και να συναρπαστει με την μαγεια του.

Να αγιάσει το στόμα σου.

εγώ παιδιά ειδα την τριλογία (σε ταινια) οσο ειμουν στο κρεβατι με σπασμενο ποδι και σοβαρά δεν ήξερα τι ειναι χειροτερο το ποδι μου που με πεθαινε ή η τριλογια.Προσωπικά μακραν απο τις χειροτερες ταινιες.(δεν ξέρω αν το βιβλιο ειναι καλητερο).

Επίσης αυτό που με χαλασε ειναι οτι δεν ειχε καποιον που να μπορει να βασιστει καποιος πανω του.For example Στο χαρρυ ποττερ ειχαν τον Νταμπλντορ που εαν πηγαινε κατι στραβα ερχοταν και τους καθαριζε ολους.Επισης ηταν εξυπνος οχι σαν το Gandalf που ειχαν κατσει εξω απο μια πορτα και προσπαθουσε να πει την λέξη φίλος.
 

DeletedUser

Guest
[kin]Παρακολουθώ καιρό το θέμα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν ανοίγετε ένα νέο θέμα για κάθε βιβλίο - πρόταση που αναφέρετε. Έτσι θα μπορούμε να παρακολουθήσουμε καλύτερα τα βιβλία που μας προτείνετε και αν πρέπει να γίνει διάλογος για κάποιο από αυτά να μπορεί κάποιος να την παρακολουθήσει.[/kin]
 

DeletedUser7049

Guest
Για μενα το καλυτερο βιβλιο ηταν ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ:h:d
 

DeletedUser

Guest
Το σμήνος
Φρανκ Σέτσινγκ

Τσουνάμι καταστρέφει τις πόλεις της βόρειας Ευρώπης, φονικές μέδουσες ερημώνουν τις παραλίες της Αυστραλίας, μολυσμένα καβούρια –φορείς μιας ανίατης ασθένειας– κατακλύζουν το υδροδοτικό σύστημα της Νέας Υόρκης αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό, εκατομμύρια τερατώδη σκουλήκια αποσταθεροποιούν το βυθό στις ακτές της Νορβηγίας, φάλαινες επιτίθενται σε πλοία και τα βυθίζουν. Η ανθρωπότητα δέχεται μια συντονισμένη και μαζική επίθεση. Η βασική διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρώπων και ζώων έχει χαθεί: τα ζώα έχουν αποκτήσει ξαφνικά συνείδηση του εαυτού τους και στρέφονται εναντίον του ανθρώπινου είδους με σκοπό την εξόντωσή του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μήπως υπάρχει κάποιος σκοτεινός νους που οργανώνει και συντονίζει τον εφιάλτη; Οι επιστήμονες αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι ο άνθρωπος γνωρίζει τελικά για τον πλανήτη Γη πολύ λιγότερα πράγματα απ' όσα γνωρίζει για το Διάστημα.

Ένα εκπληκτικό οικολογικό θρίλερ,
 

DeletedUser10021

Guest
φοβερο ειναι αν και αυτοι οι Σπαρτιατες μιλανε πολύ για Σπαρτιατες
 
Κορυφή