Σας κατάπιε το λεξικόν ΤΟΥ ΜπαμπινιώΤΟΥ;
χαχαχα
Θα ήθελα να καταθέσω μία προσωπική μαρτυρία.
Είμαι ηλικιακά μικρότερος της συντριπτικής πλειοψηφίας εδώ μέσα, να το έχετε υπόψιν σας. Στο σχολείο, στο δημοτικό ιδιαίτερα που θέτονται τα θεμέλια της μάθησης, δεν έδινα καθόλου σημασία -κοινώς πήγαινα για τουρισμό- και άλλα παιδιά, τα οποία διάβαζαν και διάβαζαν και τους πίεζαν και τα σχετικά, εν τέλει δεν έμαθαν την ορθογραφία όπως εγώ. Και το εύλογο ερώτημα που γεννάται, είναι: Πως κατάφερα εγώ να μάθω άπταιστη ορθογραφία;
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, μέσω του YouTube. Η αλήθεια είναι πως είμαι γλωσσοκοπάνα και δεν σταματάω να μιλάω. Έτσι, έχοντας ως δίοδο έκφρασης κάθε πιθανή ηλεκτρονική πλατφόρμα, γράφω εκεί. Ότι θέλω. Σημασία δεν έχει να γράψεις πράγματα με νόημα, σημασία έχει να γράφεις. Εγώ, επειδή έγραφα από το κινητό, οι λέξεις αυτόματα διορθώνονταν και έτσι κατέληξα να έχω γράψει εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές λέξεις, των οποίων η ορθή γραφή εγκαστάθηκε στο μυαλουδάκι μου. Πλέον, ακόμα και να μην ξέρω μία λέξη, κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο θα γνωρίζω πως γράφεται επειδή κατά πάσα πιθανότητα θα γνωρίζω διάφορα άλλα παράγωγα/ομόρριζα. (Δεν έχω ιδέα περί κανόνων ορθογραφίας. Ότι ξέρω, το ξέρω από την εμπειρική μέθοδο.)
Ακόμη, ως προς τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου μου, αυτό οφείλετε καθαρά στην επικοινωνία μου με την Ομάδα Διαχείρισης. Ναί, καλά ακούσατε. Να γραφτεί στην ιστορία του Grepolis παρακαλώ. Η αλήθεια είναι ότι από μικρός είχα μία ροπή προς τις λέξεις, πάντα, όταν δεν ήξερα μία λέξη λ.χ. που την άκουγα στις ειδήσεις, κατευθείαν ρωτούσα τον πατέρα μου τι σημαίνει. Έτσι και στα μεταγενέστερα χρόνια μου τα εφηβικά, μέσα στο πλήθος των αιτημάτων μου στην Ο.Δ. , αν παρατηρήσει κανείς υπάρχουν δεκάδες αιτήματα τα οποία δεν έχουν νόημα και λογική. Με άλλα λόγια, δημιουργήθηκαν με σκοπό να ανοίξω συζήτηση. Και, όταν ανοίγω συζήτηση ηλεκτρονικά, επιδιώκω να γράφω όμορφα, προσεγμένα, σαν λόγιος, σαν διανοούμενος ('θα'θελες χρήστο.."). Και κάπως έτσι λοιπόν, αναζητούσα, ΚΆΘΕ ΛΈΞΗ που μου ερχόταν στο μυαλό, στην μηχανή συνωνύμων-αντωνύμων του Lexigram και έπειτα σύνθετα ένα ωραίο, (νόμιζα) κειμενάκι, με τα όσα ήθελα να γράψω, σε μία πιο "φιλολογική" έκδοση.
Εκεί όμως που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο εγκέφαλος του καθενός λειτουργεί διαφορικά. Κάποιος, για παράδειγμα, μπορεί να είναι ολότελα άσχετος με την ορθογραφία, ωστόσο, να είναι εξαιρετικός στην αριθμιτική και τα μαθηματικά ή τη φυσική. Χωρίς δυσλεξίες και διάφορα άλλα π.χ.σύνδρομα. Ενώ κάποιος άλλος, για παράδειγμα εγώ (ντρέπομαι που με θέτω ως παράδειγμα) κατέχω την ορθογραφία, χωρίς ποτέ να κόπιασα να τη μάθω. Τοιουτοτρόπως κατέχω και τα αγγλικά και τα ισπανικά. Τα μαθηματικά σταμάτησα να τα κοιτάω από τότε που ξεκινήσαν τα κλάσματα να μπαίνουν στο παιχνίδι....Την προπαίδεια δε, ακόμα να τη μάθω. (Την ξέρει κανείς άραγε
Αυτά.