DeletedUser
Guest
Δεν γίναμε «σωστοί άνθρωποι» διότι μεγαλώσαμε βλέποντας:
-Τον Σκρουτζ Μακ Ντακ να συσσωρεύει πλούτο, εκμεταλλευόμενος ακόμα και
τους συγγενείς του.
-Τον Ντόναλντ Ντακ με τα ανίψια του να είναι μια ζωή άνεργοι και όμως
να επιβιώνουν.
-Τον Μίκι Μάους να υπόσχεται γάμο στη Μίνι, αλλά να μην την παντρεύεται ποτέ.
-Τον Πινόκιο να λέει συνεχώς ψέματα.
-Τον Αλαντίν να είναι κλέφτης και να κάνει παρέα με τον Αλή Μπαμπά και
άλλους 40 κλέφτες.
-Τον Μπαγκς Μπάνυ να είναι ο πιο αλήτης της παρέας και να κλέβει
συνεχώς το καρότο το επιούσιο.
-Τον Ντάφυ Ντακ, να κοροϊδεύει όλοv τον κόσμο.
-Τον Ταρζάν να τριγυρνάει γυμνός από δω κι από 'κει.
-Τη Σταχτοπούτα να γυρνάει σπίτι της μεσάνυχτα. Και ξυπόλυτη.
-Τη Χιονάτη να μένει σε ένα σπίτι με επτά άντρες!!!
-Τον Μπάτμαν να οδηγεί με 300 χλμ την ώρα, παραβιάζοντας όλους τους κώδικες.
-Τον Ποπάυ να έχει τατουάζ και να καπνίζει συνεχώς πίπα.
-Τον Σούπερμαν να κρύβει την πραγματική του ταυτότητα.
-Και τελευταίο τον Πάκμαν, να τρέχει σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο με
ηλεκτρονική μουσική, καταπίνοντας χαπάκια αγνώστου προελεύσεως.
Με όλο αυτό το παιδικό μορφωτικό back-ground, περιμένει κανείς κάποια
προκοπή κατά την ενηλικίωση;
-Τον Σκρουτζ Μακ Ντακ να συσσωρεύει πλούτο, εκμεταλλευόμενος ακόμα και
τους συγγενείς του.
-Τον Ντόναλντ Ντακ με τα ανίψια του να είναι μια ζωή άνεργοι και όμως
να επιβιώνουν.
-Τον Μίκι Μάους να υπόσχεται γάμο στη Μίνι, αλλά να μην την παντρεύεται ποτέ.
-Τον Πινόκιο να λέει συνεχώς ψέματα.
-Τον Αλαντίν να είναι κλέφτης και να κάνει παρέα με τον Αλή Μπαμπά και
άλλους 40 κλέφτες.
-Τον Μπαγκς Μπάνυ να είναι ο πιο αλήτης της παρέας και να κλέβει
συνεχώς το καρότο το επιούσιο.
-Τον Ντάφυ Ντακ, να κοροϊδεύει όλοv τον κόσμο.
-Τον Ταρζάν να τριγυρνάει γυμνός από δω κι από 'κει.
-Τη Σταχτοπούτα να γυρνάει σπίτι της μεσάνυχτα. Και ξυπόλυτη.
-Τη Χιονάτη να μένει σε ένα σπίτι με επτά άντρες!!!
-Τον Μπάτμαν να οδηγεί με 300 χλμ την ώρα, παραβιάζοντας όλους τους κώδικες.
-Τον Ποπάυ να έχει τατουάζ και να καπνίζει συνεχώς πίπα.
-Τον Σούπερμαν να κρύβει την πραγματική του ταυτότητα.
-Και τελευταίο τον Πάκμαν, να τρέχει σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο με
ηλεκτρονική μουσική, καταπίνοντας χαπάκια αγνώστου προελεύσεως.
Με όλο αυτό το παιδικό μορφωτικό back-ground, περιμένει κανείς κάποια
προκοπή κατά την ενηλικίωση;